Kujemy tylko w zakresach temperatur kucia. Każda stal ma swój własny zakres. Przestrzegamy tego zwłaszcza w pracy ze stalami narzędziowymi.
Nigdy nie naparzamy w metal jeśli jest zbyt zimny! bo:
-zbyt zimna stal pęka i rozwarstwia się. nawet jak w trakcie kucia tego nie widać to może wyjść w czasie hartowania. narzędzie wykonane z takiej stali może pęknąć w trakcie pracy!
-siła uderzenia wraca do naszych łap! Z czasem możemy się dorobić kontuzji zwyrodnień i po zabawie w kowalstwo.
- nie ma potrzeby marnować siły, wystarczy trochę podgrzać i będzie "mięciutkie jak kaczuszka".
miękki metal "plynie" i daje się ładnie, szybko kształtować.
Nie wolno przegrzewać stali
powoduje to przerost ziarna, stal staje się krucha, materiał się "rozsypuje" lub powstają niewidoczne pęknięcia.
ogrzewana stal, zaczyna emitować światło. Kolory rozgrzanej stali mówią nam jaka jest jej temp. Ocena temperatury na oko jest wystarczająca przy stalach niskowęglowych, jednak do narzędziowych przydał by się już pirometr. Im ciemniej w kuźni, tym łatwiej oszacować temp. Jak jest za jasno to można się pomylić nawet o 100 stopni.
Dlatego właśnie warto się nauczyć kolorków:)
barwy według książki Pana Romana Lipskiego:
temp barwa żaru
550 stopni ciemno-brunatna
630 st brunatno-brązowa
680 ciemno-czerwona
740 ciemno-wiśniowa
770 wiśniowa
800 jasno-wiśniowa
850 czerwona
900 jasno-czerwona
950 czerwono-żółta
1000 żółta
1100 jasno-żółta
1200 żółto-biała
1300 i wyżej biała
tutaj mamy barwy nalotowe( potrzebne przy odpuszczaniu):
a tu kolorki w skali Fahrenheita:
Statystyki
Zespół administracyjny