Toporki, groty, noże i inny badziew

[Saduria]

Super, już się cieszę

[leonzlasu]

chętnie zobaczę jak to się robi...

[Sokolpl]

Piękne Prace

[Dracorian]

To ja też oczekuję na fotorelację. Jak wszyscy to wszyscy

[MT]

Tak jak obiecałem, część pierwsza krótkiego poradnika „Jak zrobić dzidę”.
Na początek materiał, w tym celu należy pochylić się i omieść wzrokiem podłogę w kuźni w celu zlokalizowania niewielkiego i na pierwszy rzut oka niepotrzebnego kawałka stali/żelaza. W moim przypadku to końcówka jakiegoś pręta z żelaza włóknistego, który w swoim wcześniejszym wcieleniu był łomem (zresztą wyjątkowo kiepskiej jakości) (Ryc. 1, 2). Następnie kęs żelaza formujemy w kształt z grubsza taki jak przedstawiony na rycinie 3. Przy kolejnym grzaniu wyciągamy dalej materiał pod tuleję, jeśli chcemy mieć łączenie tulei na styk to obie krawędzie muszą być równe (ryc. 4). Należy też zwrócić uwagę, że w miejscu gdzie tuleja się kończy, należy zostawić co najmniej tle samo a najlepiej wiecej materiału (licząc po polu przekroju) niż po przeciwnej stronie (tam gdzie będzie otwór tulei) (ryc. 5). Dzięki temu po zawinięciu szyjka nie będzie zbyt wąska. Kolejnym krokiem jest zawijanie, do tego możemy użyć nadstawki w formie rynienki, półokrągłego foremnika na boku płyty kowalskiej w razie braku takowych narzędzi całkiem dadzą radę: przecięta rura czy kątownik. Grzejemy materiał i kładziemy na wierzch narzędzia, następnie ostrą częścią młotka uderzamy w nasz trapezik formując tuleję (pół tuleję) (ryc. 6). Finalnego zawinięcia dokujemy już na kowadle naprzemiennie uderzając młotkiem w miejscu oznaczonym strzałką (ryc. 7 oraz 8. Aby całkowicie zamknąć tuleję w okolicy szyjki (ryc. 9, 10) należy ułożyć tuleję na kowadle tak jak pokazałem na rycinie 11. Po każdym uderzeniu młotkiem należy wykonać obrót o 20-30°, aby zapobiec skręceniu się szwu podczas uderzeń trzeba kręcić tuleją w obie strony.
CDN

[Aries]

Dzięki, że chciało Ci się zrobić taki poradnik.
Wartościowy materiał.

[Sokolpl]

Super Dzięki

[Saduria]

Dzięki i czekam na ciąg dalszy

[MT]

Młotki z żelaznego skarbu z Mastermyr na Gotlandi, wczesne średniowiecze. W 1936 roku szwedzki farmer podczas prac rolniczych znalazł na polu skrzynię z kompletnym wyposażeniem warsztatu kowalskiego i ciesielskiego. W dębowej skrzyni znajdowało się między innymi 7 młotków. Moje młotki wykonałem z żelaza włóknistego i współczesnej stali na obuchach i rąbach.

[Sokolpl]

Super

[Saduria]

Piękne są

[graffic]

dla mnie super

[leonzlasu]

[Lesio]

Super wyglądają . Jeśli masz jakieś zdjęcia z zgrzewania stali na rąbach i obuchach , mile widziane .

[MT]

Dziwerowany grot włóczni z Ostrowa lednickiego, numer katalogowy 23. Wieloelementowa konstrukcja liścia z obustronnie dogrzanym ornamentem oraz wilczym zębem. Użyte materiały: St3, C45, stara szyna od wąskotorówki, żelazo zgrzewne.